Otsaila: urrunera bidaiatu hurbil egoteko

“Kontua ez da asko irabaztea, gutxi behar izatea baizik”

Joxe Mari Iztuetak hamahiru urte zituen, artzaina zela, sorterri zuen Berastegiko San Lorentzo gailurrera lehen aldiz heldu zenean, 1930ean. Bere buruari galdetu zion norantz ote zen handiagoa lurra: Kantauri itsasoko zeruertzerantz ala Aralar menditik harantz. Ez zekien mundua biribila zela.

Mundua ezagutzeko jakin-min hori semeak heredatu zuen, Josuk. Horrek 20 urtetan milioi bat kilometro baino gehiago egin ditu lurretik, itsasotik eta airetik, eta bidaiatzea bizimodu bihurtu du, bere bizimodua.

Angel laguna eta Nairobitarra, autobus bihurtutako etxe-aldaketetako kamioi zahar bat, bidaide banaezinak izan ditu Josuk lurreko bazterrik urrun eta ezkutuenetan. Lehen bidaian 20 laguneko taldea bildu eta Nairobira (Kenya) heldu ziren. Ordutik hona, 1.500 lagunek gozatu dute abentura ahaztezinez Europan, Afrikan eta bi Ameriketan.

Josuren begi berdeek distira egiten dute bere historiaren bat kontatzen duenean. Harentzat, bidaia egitea besteengana hurbiltzea da. Izan ere, historia horietako bakoitzaren atzean, bidean aurkitzen duen jendearenganako mirespena eta beste errealitate eta kultura batzuekiko errespetua daude. Eta horixe transmititu nahi die besteei, idazten dituen artikuluen bidez eta antolatzen dituen solasaldi eta bidaien bidez.

Duela dozena bat urte Nairobitarrak erretiroa hartu zuenean, Iztuetak furgoneta bat egokitu zuen, eta horrekin jarraitzen du bidaiak egiten, baina talde txikiagoekin.

2012an, Antxon Bandres Bidaiarien Txokoa sortu zuen Tolosan, beste lagun batzuekin. Bidaiei buruzko dokumentazio-zentro bat da eta, bertan, solasaldiak ere antolatzen dituzte, beste bidaiari batzuk haien esperientziak kontatzera gonbidatuz. Beste modu batez bidaiatzeko lekua da: liburuen bidez bidaiatzeko, bidaia-liburuen bidez.

Irakurri gure egutegiko gainerako historiak.